Een koninklijk kasteel

Vandaag zijn we naar Stirling geweest. Strling is een dorpje wat rond een dikke puist in het landschap ligt, de puist waardoor dit dorpje heel strategisch ligt. Het is ook een dorpje wat al heel oud is en dat zie je aan de diverse gebouwen. 

Hier een van de vele oude doorkijkjes. 

Doordat het dorpje heel oud is, is er met moderne voertuigen niet te parkeren. Middeleeuwse steegjes en moderne Franse bolides zijn een slechte combinatie. Gelukkig heeft Stirling aan de rand van de stad een grote parkeergarage met on-Nederlandse tarieven. 

Het dorpje is gebouwd rond een oude kerk en een groot kasteel.  We hebben de kerk niet bezichtigd, een kerk is voor gelovigen en doden. De steentjes zijn de stille getuigen dat de laatste groep in ieder geval vertegenwoordigd is. 

Het kasteel is ooit van de koning van Schotland geweest, vooral omdat het slecht te bestormen was. Ze konden de vijand al van ver aan zien komen en zelfs zonder schietende mannekes op de kasteelmuren is het al een hele toer het kasteel binnen te komen. Rolstoelvriendelijk bestond in die tijd nog niet. 

 We hebben lekker door het kasteel geslenterd, toeristen-stijl en natuurlijk als een Japanner links en rechts wat kiekjes gemaakt. Hierbij viel eigenlijk al meteen op dat je een zeer goed overzicht over het hele dal hebt, Dat koningen ook heerlijk decadent kunnen zijn, blijkt uit het verhaal dat een van de Schotse koningen in deze hal ooit een banket heeft gegeven waarbij een compleet schip de zaal ingereden is. 

's Avonds hebben we ingechekt bij John en

 Barbara die een huisje te huur hebben via airbnb op het Schotse platteland. Een leuk plattelands huisje, basic, simpel, landelijk en gezellig. John blijkt een wat stugge Schot te zijn die twee woorden meer twee woorden verspild vindt en Barbara is een gezellig moeke die hele verhalen kan (en graag wil) vertellen over haar vier paardjes. 

Mocht je ooit een landelijk adresje zoeken in de buurt van Stirling... John en Barbara.