Opnieuw whisky stoken.

Vandaag regent het. Laten we vandaag dan maar eens opnieuw een whiskystokerij opzoeken. Het grote boek van Marja gaf aan dat de Glengoyne stokerij een goede rondleiding had. Dus, Glengoyne, we komen er aan. Het regende dus ook daar. 

We hadden een rondleiding van een Schot die met veel humor vertelde over het proces. In de stokerij mochten we geen foto's maken, maar je mocht wel een plaatje maken van de drie stookketels. Glengoyne wordt in twee fases gestookt. De gerst wordt gemout, gekraakt en gekookt. Daarna gaat de gist er bij en in grote houten gistingsvaten (6 meter hoog, eikenhout) mag het mengsel gisten. Daarna wordt het gedestilleerd met de ketels van de foto. De meest linkse ketel wordt gebruikt om het brouwsel de eerste keer te destilleren, de twee andere ketels zijn om het resultaat van de eerste destilleergang nog een keer te destilleren. Daarna heeft de jonge whisky een alcoholpercentage van 70% en gaat het de vaten in. Vervolgens blijft het een aantal jaar in de vaten. Hoe ouder de whisky, hoe donkerder. Bovendien verdampt er wat whisky dankzij lekkage, de angels share. 

De commerciele whisky's worden na 12, 18, 21, 25 of 30 jaar gebotteld. In de voorraad zijn ook enkele oudere vaten, tot 50 jaar oud. Deze 50 jaar oude whisky wordt af en toe ook gebotteld, een flesje 50 jaar oude whisky mag een ppaar duizend pont opbrengen. En voor enkele vips bewaart Gengoyne vaten met whisky tot de eigenaar roept dat ze gebotteld mogen worden. Misschien moet ik vriendjes worden met de president van Cambodja (vaten met wit deksel)... 

Terug bij John en Barbara nog even met de paardjes geknuffeld.